Hoi!

Vandaag heb ik een dagje mee gelopen op de Maternity ward. Dit is de afdeling voor alle zwangere vrouwen, die gaan bevallen, en na de bevalling.

Ik had mezelf voorgenomen graag nog een bevalling op de natuurlijke manier mee te willen maken.

Dat heb ik geweten.

De afdeling heeft een groepje studenten die een soort van stage lopen, en met hun mocht ik mee lopen.

We kwamen de delivery room in (waar de bevallingen plaats vinden) en er kwam vrijwel meteen al een puffende vrouw binnen. Naar mijn idee nog een jonge meid (een jaar of 22).

Er was 1 student die de bevalling ging doen en de andere twee zouden mee kijken. De studenten waren 2e jaars verpleegkundige in opleiding (de VP opleiding duurt hier 3,5 jaar).

Toen de moeder ondertussen al pers weeën kreeg en er nog steeds geen dokter aanwezig was, vroeg ik de student of ik hem moest ophalen. Dat hoefde niet, want zij deed de bevalling alleen (!)

Ondertussen kwam er een andere puffende hoogzwangere vrouw binnen strompelen die naar mijn idee een beetje werd genegeerd totdat opeens haar vliezen braken en we daarvan opschrokken.

Ze mocht op bed komen liggen maar dat was het dan ook.

Druk met de andere bevalling die nog niet zo heel snel verliep, keken we opeens naast ons omdat de andere moeder hevig begon te kreunen en opeens zagen we al een stukje van het hoofdje van de baby. Paniek.

Er kwam een andere student binnen en die ging er meteen heen. Met de vraag of ik hem even wou helpen met de bevalling. Uhm oké..

Stonden we daar, 5 studenten van een jaar of 20 en 2 hijgende puffende moeders.

Ik hield de hand vast van de moeder en deed ademhalings oefeningen. Ik had echt geen idee wat ik aan het doen was hahaha dus ik riep maar: “Push” “Breath” en letterlijk binnen 3 minuten was de baby er.

Ik mocht de navelstreng doorknippen en vervolgens de baby mee nemen.

Geen idee wat ik moest doen. De jongen riep wat en ik begreep dat ik de baby moest wegen. Toen moest ik de baby een injectie geven (een vaccinatie) en een soort gel in de ogen doen.

Ondertussen was ook de andere moeder bevallen (en uitgescheurd).

Toen ik dacht dat de rust was terug gekeerd kwam er nog een moeder binnen “wandelen”.

Ze gingen liggen en binnen 10 minuten was de baby er.

Wat mij erg opviel is de contact met de moeders/patiënten. Niemand feliciteerd je met de geboorte en je wordt na de bevalling zo met je spullen en je baby (en je dichtgehechte doos) op de gang gezet, een kamer verderop mogen ze in bed gaan liggen.

Ook voordat ze gaan bevallen komen ze dus met heftige weeën zelf naar de delivery room gelopen.

En natuurlijk dat er 3 bevallingen tegelijk plaats vinden in 1 ruimte.

Ik merkte dit ook gister toen ik weer in de OK was; de moeder wordt na de keizersnede op een soort gang gezet zonder haar baby en er wordt gewacht tot ze wordt opgehaald. Er was zo een moeder die een uur zonder baby op de koude gang lag.. ik heb toen de baby maar gepakt en bij haar neergelegd, en haar gefeliciteerd met haar prachtige dochter. Ze glimlachte trots en zei: “Thank you”. Toen ik vervolgens vroeg of het goed ging met haar (vraagt ook niemand) gaf ze aan wat hoofdpijn te hebben en ik zag een traan over haar wang lopen. Ik denk dat ze even oud als mij was. Ik zei haar dat ze lekker mocht gaan rusten als ze werd opgehaald.

Voor mij is het best moeilijk om te zien dat ze zo met de patiënten om gaan want dat zit niet in mijn aard, maar zo gaat dat hier gewoon.

En ook nog een opvallend dingetje; de vaders zijn nergens te bekennen! Ze zijn niet in de delivery room tijdens de bevalling maar ze zijn ook gewoon niet in het ziekenhuis. Dat is hier normaal ..

Ik vond het allemaal heel heftig maar super interessant natuurlijk.

De verpleegkundige studenten hier wonen trouwens op een campus en mogen alleen met toestemming in de weekenden naar huis. Overigens vonden ze mij heel interessant. Het waren meiden allemaal iets ouder dan mij, maar ze gedroegen zich alsof ze 16 waren. Als ik iets vroeg begonnen ze allemaal te giegelen en elkaar aan te kijken alsof ik Chinees praat.

Ook vroegen ze mij of ik een katheter in wou brengen omdat ze in het “verkeerde gat” zaten. Dit vonden ze ook heel heftig allemaal.

De meiden hebben in hun leven Kenia nog nooit verlaten.. misschien is dat een reden.

Maar goed, het was dus weer een hele ervaring.

Fijne avond,

XX